نقاش عشق

به نام او
خداجون سلام
خدایا خوش‌بحالت چون خیلی عاشق و عاقلی،چون خیلی بخشنده‌ای؛خدایا خوشبحالم چون تو را دارم.خدایا خیلی ازت متشکرم،چون توی المپیاد قبول نشدم.مطمئنم تو منو خیلی دوست داری و حتماً صلاح منو می‌خوای.اگر تو بخوای بازم سعی خودمو می‌کنم تا سال آینده قبول بشم.
خدایا تا حالا نعمت‌های خیلــــــی زیادی به من دادی؛این قدر نعمت‌هایت زیادن که هرچی فکر می‌کنم،می‌بینم اگر از همون اول خلقت تا روز قیامت به بندگانت خدمت کنم،و علم و عشق کسب کنم.وبه دیگران بدم؛بازم نمی‌تونم نعمت‌هایت را جبران کنم،چون این‌ها همشون بازم نعمتات هستن.
خداجون امشب یه خواسته ازت داشتم،می‌دونم اگر این را هم بزاری رو بقیه نعمت‌هایت،خیلی زیاد می‌‌شن،اونقدر که اگر همه فرشته‌هایت را هم به کمکم بفرستی بازم نمی‌تونم یک هزارم از اونا را جبران کنم.اما همون‌طور که خودت گفتی (توی سوره شوری)"من از شما مزدی طلب نمی‌کنم جز محبت نزدیکانم."منم امشب همینو ازت می‌خوام.خداجون خواسته‌ام اینه که بهم بگی قلبم مال کیه؟قلبمو بهم نشون بدی.صاحب قلبمو بهم نشون بدی.
می‌خوام صاحب دوم قلبمو ببینم،می‌خوام باهاش صحبت کنم،من قلب اونو می‌خوام.می‌خوام از عقل اون استفاده کنم.می‌خوام بیش‌تر عاشق تو یعنی صاحب اول قلبم بشم.